برگزاری مسابقات علمی عملی هنرستان های کار دانش کشور

اسفند ماه زمان برگزاری مسابقات علمی عملی هنرستان های کار دانش کشور بود، قبل از آزمون های دیماه 4 نفر از هنرجویان برتر کلاس را انتخاب کرده بودیم

امسال شیوه نامه آزمون با سالهای گذشته متفاوت بود و از تمامی دروس تخصصی هنرجویان عکاسی در آزمون سوال مطرح میشد و ما هیچ نمونه سوالی از سالهای قبل در اختیار نداشتیم برای همین،تست های مختلفی از روتوش (فتوشاپ) و تایپ (ورد) در منابع مختلف جمع می کردم و به دستشون می رسوندم تا کار کنند، چون سالای قبل هم آزمون زیاد میگرفتم یک سری از سالهای قبل داشتم،از اینترنت،از همکارایی که این درسها رو تدریس کرده بودند،نمونه سوال گرفتم براشون و علاوه بر اینها سال گذشته مسئولین آموزش پرورش هم یک سی دی از سوالات طرح شده همکارا را در اختیارمون گذاشته بودند که واقعا یک حرکت قابل تقدیر و تحسین بود...

تست ها رو می زندند و آخر با هم رفع اشکال می کردیم و واقعا روزای قشنگی بود،حالا کم کم به روز موعود نزدیک میشدیم ولی هرچی به روز امتحان نزدیکتر می شدیم احساس می کردم اعتماد به نفس بچه ها داره میاد پایین، از یکی شون که پرسیدم حرفی زد که تا اون روز اصلا فکرشم نمی کردم موضوع این باشه!!! توی این سالها خیلی هنرجوهام مسابقات علمی کاربردی داده بودند ولی هرگز همچین موردی رو ندیده بودم بین همکارا!!! توی این سالها با خیلی موارد روبرو شده بودم ولی این یکی از همه خاص تر بود...اونقدر برام عجیب و باور نکردنی بود که خودم سعی کردم با همون همکارم صحبت کنم و مطمئن شم که بچه ها اشتباه متوجه شدند ولی بعد از چند جلسه صحبت و در واقع بعد از اعلام نتایج کتبی آزمون تازه متوجه شدم که واقعیت داشته!!! آره یکی از همکارا که در یه مدرسه دیگه مشغول تدریس به هنرجوهای عکاسی اون هنرستان بود اعتماد به نفس بچه ها رو از بین برده بود،مرتب از ضعفهایی که دارند و شما اصلا نمی دونید نور چیه،شما اینچنینی و بچه های ما آنچنینی و ... وای یعنی واقعا اینقدر ارزش داره این مسابقات که بخوای با تضعیف روحیه وارد میدون رقابت بشی!!! یا بحث ارزش مسابقات و نتیجه اش نیست و همش از کمبود اعتماد به هنرجوهاست؟؟؟

باورتون نمی شه که هنوزم وقتی به یاد اون حرفا می افتم، متحیر می شم و آرزو می کنم کاش هرگز توی این مسابقات شرکت نمی کردیم تا شاهد این رفتار نبودم و همیشه ارزش معلمی برام مثل همیشه مقدس می موند.. هر چند طبیعیه توی هر شغل و حرفه ای همه جور شخصیتی وجود داره،حتما شما هم توی هر شغل و حرفه ای که باشید دور و نزدیک،شاهد افرادی هستید که تلاش می کنند برای موفقیت و در مقابل افرادی که به راه های دیگه ای جز توکل و تلاش متوسل می شند برای کسب نتیجه مطلوب!!!و این مختص ما نیست همه جای دنیا هر جا که انسان زنده وجود داره،انسانی که می تونه بین خوبی و بدی یکی رو انتخاب کنه هست....

بگذریم،امتحان کتبی توی هنرستان زینب کبری برگزار میشد، بچه ها که رفتند برای آزمون بقیه دوستاشون براشون صلوات نذر کرده بودند که موفق باشند و زنجیر توسل به قدرت لایتناهی اونی که همیشه هست بسته بودند (اینو وقتی فهمیدم که توکلی و افشار از آزمون برگشتند)

دوباره اجازه هست یه پرانتز بزنم و بگم (اون چیزی که منو معلمی مهربون تر از هر سال کرد توی این کلاس، این روحیه همدلی و مهرشون بهم بود،واقعا بی هیچ توقعی بهم مهر می ورزیدند و البته بخوام اغراق نکنم گاهی هم مثل خواهرایی که ارث پدرشون رو از هم می خواند با هم دعوا داشتند ولی بعد جدل دوباره همدیگه رو دوست داشتند)

...و حالا ادامه ماجرای اسفند امسال،بچه ها که از آزمون برگشتند برگه ها رو همون موقع براشون صحیح کردم البته فقط درسای تخصصی خودم رو ،خوب داده بودند...ولی می گفتند در کل خراب کردیم و بچه های دیگه عالی داده بودند...برام مهم نبود البته از اینکه این همه زحمت کشیده بودند دوست داشتم لااقل نتیجه خوبی بگیرند ولی تلاش و همتشون برام با ارزشتر از نتیجه بود...اونا به من ثابت کرده بودند اگر نیروشون رو باور داشته باشی،همه توانشون رو می ذارند برای پیروزی...و این برام یه دنیا ارزش داشت...

اعلام نتایج کتبی آزمون

یک شنبه 14 اسفند ماه نتایج اعلام شده بود،خونه نشسته بودم که گوشیم زنگ خورد،معاون فنی مدرسه خانم نوروزی بود....خانم نوابی فردا وقت داری بیای مدرسه؟ گفتم چی شده؟ گفت مشتولوق بده توکلی اول شده ،افشار دوم... می خوایم بیای یه کم عملی باهاشون کار کنید چهارشنبه آزمون عملی دارن... توی پوست خودم نمی گنجیدم،بچه ها نتیجه زحماتشون رو گرفته بودند، اون لحظه انگار بهترین خبر عمرم رو شنیده باشم نمی دونستم چی باید بگم فقط گفتم باشه حتما...

دوشنبه یک سری نمونه کار روتوش براشون بردم و کار کردند، همه موارد رو می دونستند فقط حالت یه دوره و رفع اشکال بود...10 دقیقه کار نکرده بودیم که برقها رفت، معاون فنی مرتب زنگ می زد اداره برق که آقا اینجا مدرسه است،برق نباشه نمی تونیم کار کنیم...بنده خدا هم می گفت اتصالی داریم تقصیر ما نیست...بالاخره یکی از همکارا (خانم پریشان) از فرصت استفاده کرد و شروع کرد مباحث عکاسی رو که مهمه و ممکنه بچه ها فراموش کرده باشند رو بهشون یادآوری کرد...تابرق اومد و روی روتوش وقت گذاشتیم...

سه شنبه هم باهم کلاس داشتیم ،نمونه کار روتوش بردم گفتم همه بچه ها روتوش کنند ...چهارشنبه 17 اسفند رسید و آزمون...

برگزاری آزمون عملی

آزمون عملی هم به دلایلی مجدد توی هنرستان زینب کبری برگزار شد که همین مسئله هم خودش

نظرات شما عزیزان:

عاظفه

ساعت22:38---20 اسفند 1393

- [ایمیل]

سوالات سخت بودن یا نه؟منم فردا میرم عملی امتحان بدم برام دعا کنین قبول بشم
پاسخ:سلام عاطفه جان،نه سوالات نرمال بودند هنرجوهای کوشا قطعا قبول میشند،ان شالله موفق باشی

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: